ZIELONO NAM... sposób na wypoczynek i naukę

O tym, że dziecko najlepiej uczy się poprzez obserwację i doświadczenie nie muszę przekonywać. Wszyscy to wiemy. Zatem zapraszam Was na wspólny spacer po jednym z naszych ulubionych miejsc. La Reggia di Caserta – Pałac Królewski we włoskiej Casercie. Jednak z dala od piękna i przepychu budowli samego pałacu i królewskich ogrodów. Tym razem proponuję mniej znane, ale równie wspaniałe ścieżki... zatopione w zieleni!

Oto kilka przykładów, jak przyjemne połączyć z pożytecznym i wspierać naukę języka polskiego u dwujęzycznego dziecka:

• liczymy i nazywamy kwiaty, kwiatuszki (ćwiczymy zdrobnienia), rozróżniamy kolory:
  
  
  
  
  
   
   
  
  
    
• Tutaj jest ptak. A właściwie ptaszek. To gołąb! (ćwiczymy zdrobnienia i poznajemy nazwy ptaków):

 

• ...Nie codziennie spotyka się takiego gołębia – samotnika (zwracam uwagę na trudne dla dwujęzycznego dziecka oboczności samogłoskowe i spółgłoskowe w tematach fleksyjnych w odmianie wyrazów typu: gołąb i gołębia – samogłoskowe: ą:ę oraz spółgłoskowe b:b' (bi)):

• Ile tutaj jest gołębi! (znów liczymy, ćwiczymy liczbę pojedynczą i mnogą oraz wspomniane już oboczności w wyrazach gołąb i gołębie):

• A tam w oddali to kaczka czy może łabędź? (pogłębiamy znajomość nazw ptaków):

• To jest las, park czy ogród? (zwracam uwagę na różnice w znaczeniu słów):

Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!

Nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,

Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie

Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.

Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,

Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają (…)

• Takie tam moje skojarzenia...

Gdzie strumyk płynie z wolna,

Rozsiewa zioła maj,

Stokrotka rosła polna

A nad nią szumiał gaj.

"W tym gaju tak ponuro,

Że aż przeraża mnie,

Ptaszęta za wysoko,

A mnie samotnej źle".

Wtem harcerz idzie z wolna:

"Stokrotko, witam Cię,

Twój urok mnie zachwyca,

Czy chcesz być mą, czy nie?"

Stokrotka się zgodziła

I poszli w ciemny las,

Ą harcerz taki gapa,

Że aż w pokrzywy wlazł.

A ona, ona, ona,

Cóż biedna robić ma?

Nad gapą pochylona

I śmieje się cha! cha!

• I chociaż nie ma tutaj polnej stokrotki i harcerza, my tak sobie z Eleną podśpiewujemy …

(…) Obłoki górą płyną, obłoki są jednakie

jak ścigający korab albo odbicie fal,

które mijają sen i są jak ludziom ptaki

nad ogień i nad stal.

I w moim kraju one jak indziej niosą szept,(...)

• Na polskim, włoskim czy jeszcze innym niebie – zawsze piękne! Obłoki górą płynące...

Zapewne i Wy macie takie ulubione miejsca, w których nauka idzie w parze z wypoczynkiem i ciekawie spędzonym czasem wspólnie z dzieckiem. Może o nich opowiecie?